Hou ouwer, hoe gekker | Help!

Volgens mij niet de eerste keer dat ik deze titel boven een blog zet. En ik vermoed ook niet de laatste. Ik ben de allereerste die het toegeeft. Bij het woord ‘triathlon’ zou ik zeker NIET in de eerste plaats aan mijn persoontje denken. In de LAATSTE plaats zelfs. Maar toch g a a t het gebeuren! Hoe schrijfkunsten hopelijk leiden tot sportieve kunsten.

Nou werd de vraag of ik me daarvoor wilde laten trainen, gesteld op 1 januari om 15.00 uur. Bij een tweede biertje. Op de nieuwjaarsborrel in Nuenen’s lokale café Ons Dorp. Niet direct het meest rationele moment in een mensenleven. Maar sinds vandaag weet ik het zeker, ik ga het doen. Want hey, als je door Hans van der Hijden van Squadra zelf (de organisatie achter de Dolphin Triathlon Nuenen) wordt gevraagd. En als je bovendien alle coaching krijgt en begeleiding in het trainen van een prof als Rik Op het Veld. Dan kun je geen nee zeggen.

De bedoeling is dat ik over het trainingstraject ga schrijven in De Nuenense Krant en ga bloggen. En dat ga ik eerlijk doen. Over mijn bloed, zweet, tranen en gevloek. Hoogte- en dieptepunten. Euforie en deceptie. Met hopelijk triomf op 1 juli 2018. Die staat al roodomrand op mijn kalender. Ik hoop dat het gaat lukken. Dat meer mensen in Nuenen ontdekken hoe laagdrempelig 1/8 (of heel misschien 1/4) triathlon eigenlijk is. Want iedereen kan het, als ik het kan. Hoe ouwer, hoe gekker. Help!