Vandaag over een week. Nog 7 dagen. Met veel leuke dingen. Dagje Dierenrijk met mijn 4-jarige grote vriend uit Parijs. Etentje met broers en mums. Een borrel in mijn stamcafé. Een barbecue. Maar vooral: een feest. Mijn feest!
Zaterdagavond. De blauwdruk van mijn leven tot nu toe. Allemaal lieve en bijzondere mensen om mij heen. Familie. Een broodnodige, liefdevolle ‘rots’ in mijn druk bestaan. Vrienden. Fijne vriendschappen. Door de jaren heen. Vriendschappen die ontstonden op de basisschool, de middelbare school of tijdens vakantie. Carpoolend naar studie. In het fijnste team van groep 8 ooit. Zwaaiend door het raam naar onze dochters in groep 1. Verkleed aan de bar tijdens carnaval. Met zijn allen klussend in het huis van een vriendin. Kwizzend. Luierend op een Frans dammetje. Onder een tafel. Op festivals, feesten en in de kroeg. Gouden ontmoetingen op onverwachtse plekken. Die mijn leven verrijkten. Een voorrecht.
Allemaal mooie mensen. Met wie ik zoveel deel. Lol, verdriet, raad, liefde, trots, goede gesprekken, muziek, verwondering, vakanties, dansen, avonden, weekenden, jaren. Onmisbaar. Een onmetelijke rijkdom. Ik ben een gezegend mens. Proost.
Oké, ik geef toe dat ik liever aangeef ‘leeftijd 49 jaar’. Maar hey, ik mág gewoon ouder worden. Vorig jaar overleed een kennis van 47. Die had graag zijn kids zien opgroeien. Het mocht helaas niet zo zijn. Dat relativeert enorm. Geen gezeur.
Nog een week als veertiger. En daarna gaat het leven ook heus nog wel leuk verder. Ze doet vast geen pijn. Sarah. ‘Fifty & Fabulous’. #hetisbijnazover